اینم یه شعر جدید از خودم که هدیه می کنم به دلهای نازنیتون...

کم گوی و گزیده گوی باش، ای دل من

آرام و روان چو جوی باش ای دل من

مستی رخ ساقی خود را بنگر

بر باده ی او سبوی باش، ای دل من

عزم سفر از بهر وصالش بنما

بر حالت جستجوی باش ای دل من

در بادیه و شهر رقیبان پی او...

آواره ی کو به کوی باش ای دل من

در همهمه ی جادوی چشمان نگار

سرگشته ی تار موی باش ای دل من

گر یار نیامد، تنها با نامش

مشغول به گفتگوی باش ای دل من

چون ماه، گزیده خواه در عشقت باش

نی در پی رنگ و بوی باش ای دل من

از بین رخ یار و حریم کعبه

در سجده به سوی روی باش ای دل من

چون بر سر دار رفتگان، چون حلاج

کم گوی و گزیده گوی باش، ای دل من...

میم و حا...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: